Op 9 april 2005 nam Nederland afscheid van een levend kunstwerk, Anton Heyboer.

Een man die bekend stond om zijn excentrieke levensstijl. Hij, die met 5 vrouwen een relatie had en met ze het leven deelde als in een commune. Een bijzondere woning, waar geen douche aanwezig was, maar wel zes mensen die in harmonie met elkaar leefden en elkaar aanvulden. Een drukke omgeving vol details, ieder met een eigen verhaal. Een museum op zich. Op zijn minst niet alledaags te noemen en vol rituelen: “zo mochten niet alle bewoners tegelijkertijd het huis uit, want volgens de man des huizes mocht de geest van het territorium niet aan zijn lot overgelaten worden”. Ook was hij bang voor diefstal, er waren zoveel schilderijen aanwezig, dat kon je zo van buiten zien.

Anton Heyboer is eenentachtig jaar oud geworden en zijn nalatenschap telde maar liefst tachtigduizend beeldende werken! Een uiterst productief kunstenaar. Schilderijen, collages, etsen, beelden…Ogenschijnlijk fragiele uitingen, kwetsbaar bijna, maar in zijn onbevangenheid zo lijfelijk ontstaan, dat zijn autonome kracht rechtstreeks vanuit elk gebaar uitstraalt. Een kinderlijke kracht misschien, chaotisch zelfs, maar niet twijfelachtig. Een statement op alle fronten. Vrij.