Frank ’t Hoen is sinds 2003 actief met exposities in en rond Amsterdam. Frank ‘t Hoen is gefascineerd door vrouwen. Hij zoekt naar mooie, esthetische beelden van vrouwen die hij tot het onderwerp van zijn werk kan maken.

In een interview zei hij het volgende: ‘Ik vind vrouwen mooi, vrouwen zijn daarom ook vaak het lijdend voorwerp in mijn werken. Vrouwen hebben iets magisch, puur’s en fragiels maar kunnen tegelijkertijd ook krachtig zijn. Het gezicht is voor mij erg belangrijk. Een gezicht kan allerlei stemmingen en emoties uitdrukken. In elk gezicht schuilt vaak nog duizend andere gezichten.’

Schilderen is mijn manier om deze liefde voor vrouwen in beelden en kleuren vorm te geven. Ik schilder niet dagelijks, maar wel altijd met dezelfde bedrevenheid en passie. Mijn werk heeft altijd een snufje punk, gemixt met popart en een soort erotisch minimalisme. De vorm, de uitstraling, de houding en de kwaststreken zijn heel dynamisch. Vaak met een grote dosis ‘Huzun’, wat in het Turks staat voor een weemoedig verlangen naar het verleden.

Toch wil ik niet teveel gewicht aan mijn werk hangen. “Ik maak gewoon wat ik mooi vind!” Kunst hoeft naar mijn mening daarom niet altijd een toelichting of boodschap te hebben. Een beeld of tekst moet iemand gewoon aanspreken om wat voor reden dan ook.