Claus Costa, 20 juni 1971, Rio de Janeiro.

Met Michelangelo en Da Vinci als inspiratiebron begon Costa aan zijn studie tekenen en stapte later over op schilderen. Zijn schilderijen zijn altijd opgebouwd vanuit het tekenen en worden kleurrijk en levendig met iedere kwaststreep. Door zijn technische schildervaardigheid en kleurgebruik weet hij energie en emoties te creëren in zijn werk.

In het kader van hoe onze wereld zich aan ons presenteert, probeert Claus Costa zijn eigen identiteit en wellicht ieders identiteit te onderzoeken.

Context versus context. Zo plaatst hij een icoon, die een duidelijk stempel achtergelaten heeft in onze maatschappij, op het doek.

Deze iconen worden naast een knipsel, (kranten)artikel en/of een aantekening van hemzelf geplaatst. Dit doet hij op actuele wijze. Zijn werk refereert duidelijk naar Pop Art in een nieuw jasje, waar het verhalende aspect van een tijdsbeeld vormgegeven wordt.

Als basis maakt hij altijd eerst een zeefdruk van een bijzondere persoonlijkheid. Vervolgens maakt hij collages en op een graffitiachtige wijze past hij zijn schildertechnieken toe. De intense, sprekende kleuren spatten van het doek af. Van oud papier en karton tot klodders cement: alles wordt verwerkt en beschildert tot één geheel, waarbij het icoon een dynamisch en modern aanzicht krijgt.

De werken van Claus Costa hebben als doel de hedendaagse beelden aan chaos te organiseren, ze betekenisvol te maken en, waarom ook niet, mooi.