Het is niet verbazingwekkend dat de Haarlemse kunstenaar Bert Maurits, die op de lagere school al een talentvolle tekenaar bleek te zijn, na de bekende 13 ambachten, uiteindelijk toch ging studeren aan de Haagse Kunstacademie en definitief koos voor de schilderkunst.

Bij het creëren van zijn werk put hij uit het reservoir van bestaande schilderstijlen om tot een mix te komen die raakvlakken heeft met zowel het expressionisme als street- en popart. Tot voor kort moest de aanleiding voor een tekening of schilderij een herkenbaar beeld opleveren, maar inmiddels maakt hij incidenteel ook abstract werk.

” De essentie van schilderen is dat je leven weet te blazen in een plat vlak”

Momenteel werkt hij aan een serie schilderijen op oude PTT postzakken. Deze postzakken, door toeval in zijn bezit gekomen, zijn met hun ruwe, jute ondergrond bijna een handelsmerk geworden van zijn schilderijen en blijken een vruchtbare basis te zijn voor zijn kunst. Veel van de al aanwezige beeldelementen op de postzak, zoals teksten en jaartallen, zijn structureel onderdeel van zijn kunstwerk.

De thema’s voor zijn werk en aanleiding om de penselen te laten roffelen liggen hem na aan het hart en zijn vaak een directe weergave van en reactie op zijn dagelijks leven. Niet verbazingwekkend dus dat er portretten en mensenfiguren uit zijn directe omgeving in zijn werk verschijnen.

Zijn werk is heel herkenbaar en toegankelijk, staat dichtbij de mensen. Het werk is krachtig, direct en vol emotie.