Tijdens zijn kunstopleiding aan de Seni Institute in Denpasar, had Doglas zich aanvankelijk op het abstracte expressionisme gefocust maar al gauw voerden zijn wortels hem naar inspirerende, denkbeeldige landschapsscenario’s, settings die de realiteit overstijgen. Deze beelden zijn gerelateerd aan zijn geboortedorp, het idyllische Karangasem (Indonesië), een plek dat bekend staat om zijn prachtige, uitgestrekte velden en zeegezichten.
Contemplatief heeft deze kunstenaar naar die omgeving gekeken en oneindig lijkt zijn horizon te zijn geweest. Doglas’s kunstwerken voeren de toeschouwer naar een plek waar beperkingen van het blote oog niet bestaan, soms op een vergelijkbare wijze als dat van satellietfoto’s. Op andere momenten lijkt zijn penseel dichterbij ‘zijn thuis’ te hebben gevonden, zoals bij een zonsondergang. De maker speelt klaarblijkelijk met een imaginaire telescoop. In- en uitzoomend. In de meest abstracte extremiteit van die zoom brengt hij de toeschouwer dichterbij zijn eigen verbeeldingskracht; daar waar men het schilderij pas kan waarderen als ze uit de expressieve kleuren een gevoel kunnen destilleren.
Kleurrijke lagen, natuursuggesties, voeren de toeschouwer naar verre oorden en tegelijkertijd heeft het werk een introspectief karakter.