Samen met zijn vriendin en collega Ananda Nahu trekt hij de wereld in en legt hij zijn indrukken, eerst via fotografische verslagen, vast. De beelden vertalen zij vervolgens naar een “beeldend gesprek”, de schilderkunst. Het zijn soms politiek beladen beelden en altijd maatschappelijk betrokken. Een perspectief op een werkelijkheid.

Termen als graffitikunst, moralist, urbanart zijn pogingen om het werk in woorden te vatten. Maar de complexiteit, zowel in beeld als inhoud, is het beste gewoon te ervaren. Waar woorden hun beperkingen kennen vindt het gevoel een plek.

Als de wereld niet ieder mens laat schijnen, geeft Izolag ze wel een plek in de schijnwerpers. Pakkende momentopnames, met een visie en perspectief. Met een doeltreffend oog voor detail legt hij het beeld vast. Iedere persoon en elke reis heeft zijn eigen bagage.

Uitgelicht, uitvergroot en vaak ontdaan van zijn oorspronkelijk habitat geeft de mens in zijn beeldend werk een andere dimensie aan de bestaande werkelijkheid.

Vele lagen krant op doek en stadsmuren (afgebrokkeld, geleefd of niet) zijn het werkveld van deze kunstenaar.

Bij gebrek aan begrip van de oude generatie leraren, heeft hij zijn opleiding aan de Braziliaanse kunstacademie vroegtijdig verlaten om zijn visie op eigen benen verder te ontwikkelen.